Meest bekeken
Harri Theirlynck: Het Midden-Oosten bestaat niet
Vroeger had je Israël-specialisten onder de kleine touroperators. Ik herinner me er een van veertig jaar geleden, die vond alleen Israël in zijn pakket toch wat wankel. Trots meldde hij in het reisvakblad: “We breiden ons specialisme uit naar Israël, Iran én Syrië. Om de risico’s te spreiden”. Optimistische tijden waren dat.
Mijn eerste kinderreisdromen zijn gekoppeld aan het Midden-Oosten, gevoed door stripverhalen en het Margriet Groot Vacantie Boek van mijn moeder. Die stonden vol vriendelijke mensen met baarden en krulschoenen. In Aladin-kostuum rookten ze pijp in steegjes geplaveid met edelstenen. Ik droomde ervan per kameel de woestijn te verkennen en ‘s nachts naar de sterren te kijken. Voor grote afstanden sjeesde ik op een vliegende tapijt - daar het OV begreep ik - tussen de minaretten. “Ik heb een nieuw zwevend tapijt nodig, het oude wordt zo langzaam…”, zei mijn broer, toen hij te laat op school kwam. Zo diep zat dat in onze jongensslaapkamer, om elke hoek was een avontuur.
Nu is het Midden-Oosten voornamelijk grimmig. Sterker nog: alles wat grimmig is valt gevoelsmatig onder het Midden-Oosten. Wikipedia schaart onder het Midden-Oosten landen als Egypte, Libanon, Oman, Israël, Palestina, Saoedi-Arabië, Jemen, Iran en Jordanië. Dat klopt. Maar dan wordt het raar. Wikipedia: “Afhankelijk van de bron worden hier ook bij gerekend: Afghanistan en Libië”.
Touroperator Koning Aap schuift Marokko gemakshalve bij het Midden-Oosten. Dat mag, want Wikipedia vervolgt: “Tot slot worden soms onderstaande landen bij het Midden-Oosten in brede zin gerekend…” En dan volgen onder meer Marokko, Tunesië, Algerije, Soedan, Cyprus (!) en alle ‘Stannetjes’. Zo doorredenerend is China volgend jaar ook Midden-Oosten.
De hele column van Harri lezen? Ga dan nu naar de nieuwste uitgave van Reisbizz Magazine.
De reiswereld in woord en beeld
Recente berichten
Laatste Magazine
Laatste column
Copyright © 2024 Reisbizz