Gekscherend zeg ik wel eens tegen mijn collega's dat op de dag dat ik Buitenlandse Zaken verkoop, zij “los mogen gaan” op een klant waar ze het minst mee hadden al die jaren.
Na wat brainstormen en namen de revue te laten passeren, hebben we allemaal wel een persoon in gedachten.
En dat we daar best even over moeten nadenken, is positief, want met het merendeel van onze klanten zijn wij gelukkig erg blij.
Enige tijd geleden schreef ik op LinkedIn een stuk over het afscheid nemen van klanten, en daar kreeg ik nogal wat reacties op.
Bezorgde collega's die zich afvroegen wat er wel niet gebeurd was op kantoor, want mijn geduld en positieve karakter zijn doorgaans niet uit balans te krijgen.
Een collega-ondernemer die aangaf het erg lastig te vinden om afscheid te nemen van klanten, omdat dit toch als een mislukking voelt.
En een klant die belde of hij toch niet degene was waarover ik had geschreven, want we konden altijd een kop koffie samen drinken. Als er wat speelde, wilde hij dat graag weten, want hij wilde absoluut klant blijven.
Dit soort gesprekken streelt het ego van een mens.
Maar toch blijft het bijzonder dat we in een branche waarin we altijd zo bezig zijn met service, klantvriendelijkheid en klantgerichtheid, bijzonder weinig doen met het afscheid nemen van klanten.
Hoeveel trainingen en lezingen kunnen we niet volgen om de relatie met de klant optimaal te houden?
Maar voor zover ik weet heb ik nog nooit een training gevolgd of een managementboek gelezen waarin ik meer kon leren over het afscheid nemen van klanten.
Zouden we dat toch als een mislukking van onszelf als ondernemer zien? Of zijn we bang voor de gevolgschade?
En willen we altijd die klant behouden? Als je dat altijd lukt, ben je dan de ultieme ondernemer? En hoever ga je hiervoor?
Met gemengde gevoelens kijk ik regelmatig naar Omroep MAX, het programma van de Vakantieman, waar klanten komen die zich niet gehoord voelen.
De macht van de media is enorm, want waar de klant in eerste instantie niet gehoord wordt, volgt er vrijwel altijd compensatie door de onderneming die in het beklaagdenbankje zit, en wordt de klant wél gehoord.
Enerzijds begrijp ik heel goed wat de media voor schade kan aanrichten, maar anderzijds begrijp ik niet goed dat men lijkt te zwichten voor die media.
Blijkbaar twijfelt niet alleen de kleine ondernemer over afscheid nemen van klanten.