Harri Theirlynck: Vakantie in een vreemde stad? Een man vraagt nooit de weg, maar wéét de weg

Elke stamelende Japanner en elk nerveus Spaans koppeltje sta ik met plezier te woord, al stellen ze de domste vragen (‘Meneer, hebben ze in Den Haag ook stierenvechten?’). Ik begeleid ze zo nodig zeven keer per dag tot aan de kassa van het museum.

Nooit vergeet ik de balsemende ervaring van aardigheid in den vreemde. Als terugbetaling gedraag ik me in Den Haag als een kruising van moeder Teresa, Gandhi en Mark Rutte. Ik verkneukel me bij de gedachte aan de Japanner die weer thuis zijn familieleden vertelt: 'Het Mauritshuis viel bar tegen, maar wat een behulpzame mensen daar in Den Haag!'

Ik meet de beschaving van een stad af aan de mate waarin de bewoners toeristen willen helpen. Zijn wij niet allen toeristen op deze aarde? Bij mij vangen ze nooit bot. Mijn vrouw vindt dat ik overdrijf. Ze noemt me ‘El Gnomo Ayuda’: de ‘Kabouter Helpgraag’ voor Spaanse toeristen.

Zelf vraag ik overigens zelden of nooit de weg in het buitenland. Kwestie van ouderwetse eer. Een man vraagt nooit de weg. Een man wéét de weg. En anders laat hij zijn vrouw het vuile werk opknappen.

Geen punt. Mijn vrouw vraagt op vakantie aan elke passerende melkboer zonder enige gêne naar het leukste hotel of museum. Ik ben jaloers op die ongeremdheid.

Wil je weten aan welke mensen je op vakantie beter niet om tips kan vragen en ben je benieuwd welke conclusie Harri hieruit trekt? Lees dan zijn hele column in de laatste uitgave van Reisbizz Magazine.