Titia Doornbos Clevering doet verslag: Op safari in het Timbavati Private Nature Reserve

“De keuze in safari parken is enorm; een privé park of een nationaal park, maar wat is het verschil? In een nationaal park mag je vaak zelf rond rijden over de hoofdwegen en is een dagtrip ook mogelijk. Privé parken zijn vaak wat rustiger, hier ga je op avontuur met een ranger en de lodges zijn vaak wat luxer. In Zuid-Afrika zijn parken waar malaria voorkomt, maar je kan ook kiezen voor een park in een malaria-vrij gebied. Verder hangt de keuze af van je verdere plannen, dan is de ligging van een park misschien doorslaggevend.”

“Het Yimbavati Private Nature Reserve ligt ten westen van en grenst aan het Kruger National Park. Het Timbavati was tot 1993 een afgesloten park. Daarna zijn de hekken naar het Kruger afgebroken waardoor de dieren nog meer vrijheid kregen. Door het verwijderen van de hekken tussen de privé parken aan de westkant ontstond het Greater Kruger Park wat een open verbinding heeft met het Kruger National Park. Het grond van de privé parken is nog steeds eigendom van de landeigenaren maar het Kruger draagt de verantwoordelijkheid voor het wild.”

Je kan het Kruger en de aangrenzende privé parken niet zomaar binnen rijden.

“Er zijn ook geen doorgaande wegen die de verschillende delen van de parken met elkaar verbinden. Je moet bij de juiste ingang het park binnenrijden om je safari lodge te bereiken.”

“Wij melden ons bij de East Gate, vlakbij Hoedspruit. Slagbomen, twee herdershonden en mannen die veel op militairen lijken. Maar het lijkt strenger en enger dan het is. We staan op de gastenlijst en nadat onze papieren en de kofferbak van onze huurauto gecheckt zijn, mogen we doorrijden. Hier vandaan is het nog ruim een uur rijden naar de lodge. Al snel zien we een groepje zebra’s aan de kant van de weg, en even later een paar giraffes. Wat een welkom! Als ik opeens een olifant de weg over zie steken zetten we de auto stil.”

Bij aankomst krijgen we een korte rondleiding en uitleg over het noodpakket..

“Een fluit en een zaklamp, hier bel je niet met de receptie door een negen te kiezen maar blaas je op de fluit als je iets nodig hebt. Je mag namelijk niet alleen door de lodge lopen als het donker is. Mocht de stroom onverhoopt uitvallen dan gebruik je de zaklamp.”

“De volgende dag worden we vroeg opgehaald, om half zes staan de landrovers klaar voor de game drive. Onze vaste ranger en tracker zorgen voor ons en nemen ons mee op avontuur tijdens de game drives. We delen onze landrover met een Engels stel en een echtpaar uit Johannesburg.”

“De ranger vertelt over de olifanten met de grootste slachttanden van Kruger, die gevolgd worden middels een gps systeem om te kijken of en hoe hij het formaat van de slachttanden vererft. Wist je dat giraffen donkerder worden naar mate ze ouder worden? De ranger vertelt over de werkwijze van de termieten en dat hij respect heeft voor mannetjes neushoorns en nijlpaarden. Eigenlijk ook voor de mannelijke olifanten, maar het gedrag van deze heren is veel beter te lezen. En zo leren we heel tijdens ons safari avontuur.”

“De ranger vertelt over de jonge olifantjes die we tegenkomen. De mini-reus weet nog niet zo goed wat hij met zijn slurf kan, hij zwaait met zijn hele hoofd om beweging te krijgen in de komische, onhandige verlenging van zijn neus. Als de jonge olifant nog zo onhandig is en onder zijn moeder door kan lopen is zijn hij nog geen maand oud. Het vakantiegevoel wordt hier in het Motswari niet vergeten. Tijdens de middag game drive, vlak voor zonsondergang drinken we een borrel in de bush.”

Tijdens de nacht valt de stroom in onze cabin uit en beleven we het echte Afrika.

“Geen licht, geen airco èn geen reactie op de fluit. Het lampje van de telefoon geeft samen met de maan, die door het badkamer raam naar binnen schijnt net genoeg licht. Mijn vriend koelt midden in de nacht af op de veranda, tot hij iets hoort en toch maar besluit naar binnen te gaan. Als we de volgende dag bij het ontbijt komen worden we verwelkomt door een aapje en horen we dat naast onze cabin regelmatig een nijlpaard rond scharrelt.”

“Het is zomer en regentijd, maar wij hebben geluk met het weer. Het is vaak wat bewolkt wat prima is bij een temperatuur rond de 35 graden. Tijdens ons verblijf maken we zes game drives. Luipaarden, neushoorns, nijlpaarden, baby olifantjes, een kudde zebra’s, giraffen, de mooiste vogels, leeuwen, gnoes, buffels en ze kiezen allemaal wanneer, welke omgeving het best bij hun past in het Kruger en Greater Kruger. We genieten van prachtige routes over de savanne, we rijden door droog gevallen rivieren en als we terug rijden naar de lodge zien we een zonsondergang waarvan je dacht dat je ze alleen in films ziet.”

Op zoek naar een luipaard
“Op onze laatste ochtend maken we nog een game drive. Als ik aan de ranger vraag of we nog mannelijke leeuwen zullen treffen, is hij niet positief. Mijn teleurstelling wordt opgevuld als de ranger vertelt dat er vannacht een luipaard rond de lodge is gesignaleerd. En ondanks dat we al een luipaard gezien hebben, zou ik best nog een keer op zoek willen naar deze beauty.”

“Na de koffiestop rijden we verder en dan is het zo ver, sporen langs het zandpad. De tracker wijst en de ranger stuurt de landrover behendig tussen de struiken door. Ze praten in hun dialect waar we alleen uit op kunnen maken dat ze iets op het spoor zijn. En dan zien we hem liggen in een boom, de horizon af scannend naar een prooi; een luipaard. Als we onze landrover parkeren, dwaalt een hyena rond de auto. Hij wacht duidelijk op zijn jachtmaatje. De luipaard verandert nog een keer van positie, kiest de meest strategische tak en kijk ons aan alsof hij zich afvraagt of we komen helpen met jagen of daar in de weg blijven staan.”

“Als we afscheid hebben genomen van onze nieuwe vrienden, want zo voelt het hier, rijden we over de oranje zandwegen naar de hoofdweg. Het voelt een beetje als afscheidsroute.. We worden uitgezwaaid door de giraffen en zebra’s en vliegen van Kruger East Gate Airport naar Kaapstad.”