VARSSEVELD - Het leven van de 53-jarige Lucel ten Have, reisadviseur bij VakantieXperts Matador in Dinxperlo, heeft de afgelopen twee jaar flink op zijn kop gestaan. Aan het begin van de coronacrisis kwam Lucel vier weken in coma te liggen na een besmetting met het coronavirus, waarna ze een jaar heeft moeten revalideren. Twee jaar later heeft Lucel een boek uitgebracht over haar ingrijpende verhaal. In gesprek met Reisbizz.nl vertelt zij hierover.
Naar omstandigheden gaat het nu weer goed met Lucel, maar dat was twee jaar geleden wel anders. “In maart 2020 zag ik op tv het een en ander voorbijkomen van mensen die besmet waren met het coronavirus en waarvan de symptomen overeenkwamen met die van mij. Maar dat ging toen vooral om een doelgroep die ouder waren en/of overgewicht hadden. Ik was kerngezond: ik had niets onderliggends, sportte veel, at gezond en leefde regelmatig.” In april 2020 belandde Lucel dan toch in het ziekenhuis waar ze vier weken in een kunstmatige coma is gehouden. “In totaal heb ik zeven weken in het ziekenhuis gelegen, waarna een lange revalidatieperiode volgde. Van fysiotherapie en logopedie tot een diëtiste die me kwam helpen. In het begin kon ik niet eens praten en lag ik volledig verlamd op bed. In het cognitieve heb ik nog wel wat restverschijnselen, zoals concentratievermogen en informatieverwerking.”
Snelle schakelen een probleem
Lucel werkt al 22 jaar als reisadviseur bij VX Matador en heeft dit na haar revalidatie rustig proberen op te pakken. “In het begin ondersteunde ik een collega aan de balie op administratief gebied. Dat was toen nog in de rustige coronatijd en daar kon ik de tijd voor nemen. Tot het vanaf februari weer op gang kwam en het drukker werd in de winkel.” Lucel kroop weer achter de balie, maar merkte toch nog wel dat de nasleep van haar besmetting met het virus de nodige impact had. “De kennis en de kunde is allemaal aanwezig en ik weet nog hoe alles werkt, maar het snelle schakelen is een probleem. Of dat ooit in de toekomst nog verbeterd, kan niemand mij vertellen.”
Lucel met collega Heidi Klein Holkenborg op Fuerteventura.
Voor mezelf kiezen
Hoewel ze haar collega’s en de directie zeer dankbaar is voor het gunnen van een rustige opstarttijd, merkt Lucel dat een vervolg op het reisbureau lastig gaat worden. “Hoe graag ik het ook zou willen en hoe blij ik ook ben dat directie en collega’s me de kans bieden om weer aan de slag te gaan, denk ik niet dat het verstandig is. Ik heb de snelheid niet meer, dan huppel ik er steeds achteraan. Ik vind het verdrietig, want ik heb bij Reisburo Matador met heel veel plezier gewerkt. Mijn collega’s en ik zijn allemaal erg betrokken bij het bedrijf, maar ik moet nu voor mezelf en mijn gezondheid kiezen.”
Inmiddels heeft Lucel een andere werkplek waar ze haar uren langzaam opbouwt en ze voorzichtig kan beginnen. “Dat is in de ouderenzorg. Ik werk daar nu 3 dagen van 5 uur in de week. Daar waar de verzorging geen tijd heeft, zoals een kop koffie drinken met de cliënten, neem ik op me. Gisteren heb ik bijvoorbeeld met een dame gewandeld en nadien een mooi boeket uitgezocht in een bloemenwinkel. Op die manier doe ik zowel de clienten als het personeel een enorm plezier.”
Dat Lucel ooit weer terugkeert op het reisbureau, sluit ze niet uit. “Misschien kan ik over een jaar zeggen dat ik enorme sprongen heb gemaakt en ik die snelle schakeling weer terug heb. Qua kennis en kunde zit het wel goed. Misschien klop ik dan wel weer aan en kan ik een maand proefdraaien.”
De cover en achterkant van het boek 'Adembenemend'.
Boek geschreven
Om de hele gebeurtenis een plekje te kunnen geven, heeft Lucel het boek ‘Adembenemend’ geschreven. “Het is natuurlijk bizar geweest wat mijzelf en ons gezin is overkomen. Toen ik in april 2020 werd opgenomen in het ziekenhuis, is mijn man Jürgen een dagboek bij gaan houden. Ik heb zijn dagboek gebruikt in mijn boek. Ook vind ik het prettig dat ik mijn verhaal niet steeds meer hoef te vertellen, omdat ik alles heb opgeschreven. Als mensen vragen hebben kan ik nu ook zeggen dat ze mijn boek kunnen lezen. Maar wat ik daarnaast hoop, dat ons verhaal ook terecht komt bij de mensen die corona ontkennen. Al die regels tijdens de crisis zijn echt niet voor niets geweest. Men was het hartstikke beu, maar anders waren er nog veel meer slachtoffers gevallen.” In haar boek vertelt Lucel best veel over haar werk en is het reisbureau een rode draad in het verhaal. “Ik knijp mijn handen dicht als ik bedenk hoe ver ik ben gekomen.”
Wil jij het ingrijpende verhaal van Lucel lezen? Het boek ‘Adembenemend’ is te bestellen www.luceltenhave.nl en houdt daarnaast onze social media kanalen in de gaten voor een winactie.