Kees Bikker: Het spoor bijster

Ik geloof dat niemand met de boot is gekomen en het dichtstbijzijnde treinstation is in Cairo.  Komt er een tijd dat we met z’n allen met een door wind -en zonne-energie aangedreven vliegtuig naar Egypte op vakantie gaan? Of misschien wel met de trein? Wie zal het zeggen.

Positief naïef
Bij dat laatste idee dwalen mijn gedachten af naar een BBC-serie die ik zo’n dertig jaar geleden met intens genoegen bekeek: Pole to Pole with Michael Palin. Het concept kon alleen uit het brein van een kind van tien zijn gekomen: een reis maken van de noordpool tot de zuidpool over land en zee. Maar het brein van Monty Python-ster Michael Palin zit misschien wel net zo eenvoudig in elkaar als dat van een kind. Positief naïef zou ik het willen noemen. Hadden onze wereldleiders maar zulke hersenen.

Heerlijk was het om te zien hoe hij per trein door de Finse naaldwouden zoefde, een ferry van Odessa naar Istanbul nam en per luchtballon over de steppes van Kenia voer. Palin was zijn tijd ver vooruit, de tijd van slow travel. Zijn redactieteam moet in 1991 een hele kluif hebben gehad aan het bij elkaar regelen van al zijn trein, bus en boottickets. En dat zonder internet.

Alleen dienstregeling, niet te boeken
Snel naar 2022. We zijn allemaal aan elkaar verbonden door netwerken en je hebt websites die met het invullen van twee plaatsnamen en één muisklik je binnen enkele nanoseconden een exacte dienstregeling voorschotelen tussen Leiden Lammerschans en Joensuu. Per vliegtuig, maar ook per trein, bus en boot. Ik gebruik die site graag: hij heet Rome2Rio. Probeer het zelf maar eens.

Wil je weten hoe het verder afloopt met het boeken van treinreizen? Lees dan de blog van Kees in de laatste uitgave van Reisbizz Magazine.