16 oktober 2024
Thumbnail voor Harri Theirlynck: ‘Had maar beter je best gedaan, dan had je hier gezeten’

Harri Theirlynck: ‘Had maar beter je best gedaan, dan had je hier gezeten’

Als je toch moet vliegen, doe het dan goed. Ik kan dromen van Priority, in elke vorm. Priority is de vaseline van het boekingsproces. Een vinkje links voor een stoel voorin, een vinkje rechts voor 2 cm extra beenruimte, een duur vinkje erbij voor een comfort of premium economy stoel. De verrukkelijke woorden Boarding Priority op je ticket: als een vorst voorop richting slurf mogen schrijden, langs de sloebers van de cattle class, in afwachting van hun 11-urige knee-crunching jail.
Nergens is de wereld zo ongelijk als op Schiphol.

3-traps verdoving
Voor gewone stervelingen als u en ik wacht de economy. Na vijf minuten stijgen trekt de purser resoluut het gordijntje voor de business class dicht, na een korte en veelbetekenende blik op ons, de sloebers achterin: “Had op school maar beter je best gedaan, dan had jíj hier ook kunnen zitten.”
Wat resteert is de 3-traps verdoving om de lange vliegreis te overleven: alcohol, slaappil en thuis gedownloade Netflix-drugs. Zes films en drie complete series, genoeg voor een reis om de wereld.

De meest filmische ervaring beleefde ik vorige maand op 10.000 meter boven Afrika. De chartermaatschappij serveerde haar culinaire hoogstandje: een hete kroket in een beenderwit broodje, plus gratis 10-ml zakje mosterd met handige inkeping. “Voor zover de voorraad strekt”, waarschuwde de stewardess. Ik zat op rij 17, bedwelmd door de kroketgeuren uit de pantry, en prevelde een half uur lang één mantra: “Heer, als u het niet te druk heeft, laat alstublieft één broodje kroket voor mij over…”

Lees de volledige column van Harri in ons nieuwste Reisbizz Magazine.

 



Recente berichten