Frank Oostdam: Luisteren, niet schreeuwen

25 maart 2024 - 13:29 Redactie Reisbizz

Recentelijk hees VNO/NCW in een brief aan de informateur de stormbal ten aanzien van het afnemende verdienvermogen van het Nederlandse bedrijfsleven. De organisatie sprak zich nadrukkelijk uit voor een hechte samenwerking tussen overheid en bedrijfsleven en een voorspelbaar en stabiel overheidsbeleid. Ik ben het volmondig eens met die hartenkreet van voorzitter Ingrid Thijssen: kabinet, let op uw zaak!

Ook de luchtvaart- en reissector heeft zwaar te lijden onder het zwalkende en visieloze overheidsbeleid. De afgelopen decennia hebben onze economie en welvaart kunnen profiteren van de ijzersterke positie van Schiphol. De geweldige connectiviteit met de rest van de wereld heeft ons veel gebracht. Natuurlijk, tijden veranderen en met name het klimaat verandert. Dus moeten we als sector aan de bak om schoner, stiller en zuiniger vliegen en reizen te faciliteren. De sector heeft ambitieuze plannen klaarliggen om die verantwoordelijkheid versneld in te vullen.

De luchtvaartsector heeft een zeer ambitieus manifest gepubliceerd met tien maatregelen, en de reissector heeft onder leiding van de ANVR recentelijk een zeer ambitieuze duurzaamheidsambitie gepubliceerd, waar ze in de rest van de internationale reiswereld een puntje aan kunnen zuigen. Dus aan ons zal het niet liggen, wij zijn er klaar voor. Nu het kabinet nog. Want er is wel een gezamenlijke aanpak nodig die er enerzijds op gericht moet zijn om de positie van Schiphol zo goed mogelijk te handhaven, en anderzijds de belangen van omwonenden, het milieu en iedereen die op Schiphol werkt zo goed mogelijk te behartigen. En dat kan beide. Maar die gedeelde visie moet er wel snel komen.

Onderdeel van die visie moet zijn dat we af moeten van die fixatie op aantallen, dat we af moeten van onzinnige maatregelen die leiden tot afbraak van de positie van Schiphol en Nederlandse luchtvaart, géén krimp om de krimp. Onzinnig, omdat het niet hoeft, omdat er andere wegen bewandeld kunnen worden die tot hetzelfde doel leiden, zonder schade aan werkgelegenheid en connectiviteit.

Een van die onzinnige voornemens is het plan om tot nachtsluiting van Schiphol over te gaan. Dit voornemen heeft een zeer grote negatieve impact op vakantievliegers. Bestaande businessmodellen kunnen naar de schroothoop, werkgelegenheid komt onder druk te staan en uiteindelijk leidt dit beleid tot forse kostenverhogingen voor consumenten. De Nederlandse vakantieganger wordt op die manier willens en wetens naar het buitenland verjaagd. Terwijl ik denk dat er oplossingen denkbaar zijn die op termijn leiden tot een aanzienlijke reductie van geluidsoverlast, als je als overheid in plaats van de botte bijl het fileermes zou willen hanteren. En als alle betrokken partijen bereid zouden zijn een beetje water bij de wijn te doen.

Klinkt logisch, maar eerlijk gezegd is het best moeilijk in de situatie waarin wij nu al een tijdje met elkaar zitten als het gaat om Schiphol en de toekomst van de Nederlandse luchtvaart, claims van omwonenden en het belang van milieu. We luisteren steeds minder naar elkaars argumenten en proberen en al polderend tot elkaar te komen. In plaats daarvan schreeuwen we elkaar alleen maar onze standpunten toe. Met als gevolg dat er geluisterd wordt naar de hardste schreeuwers.

Soms zijn dat er maar twee: in het geval van Lelystad Airport bleken twee personen verantwoordelijk voor meer dan 90 procent van de klachten. Het lijkt mij beter om naar de redelijkheid van elkaars argumenten te kijken, met een vaste wil om er met elkaar uit te komen.